Autorką tego tekstu jest Julia Góra, którą mamy zaszczyt mieć w zespole EFFECTIVENESS. To dzięki niej zamówienia na badania kompetencji realizujemy na czas, a jako zespół potrafimy „spuścić z tonu” i zwolnić tempo, bo jej opowieści o spotkanych danego dnia ludziach wciągają na potęgę. Sami się przekonajcie, jak opowiada historie:
Zapytana kilka tygodni temu o definicję szczęścia, nie potrafiłam skleić żadnej sensownej odpowiedzi. Ale zaraz… kto jak nie ja ma wiedzieć, co sprawia, że jestem szczęśliwa? Zaczęłam szukać odpowiedzi i dziś mogę podzielić się z Wami wnioskami, które wydały mi się bardzo pokrzepiające!
Zostałam zaatakowana serią pytań o szczęściu: od czego zależy, co sprawia, że w domu czujemy się jak w domu, a w pracy pracuje nam się dobrze? itd. Pisząc zaatakowana, mam na myśli dosłownie to. Takie pytania, podczas, gdy nie znasz na nie odpowiedzi, mogą wydawać się przerażające. A przynajmniej w moim przypadku tak było. Dlaczego? Uświadomiłam sobie, że zupełnie siebie nie znam i nie wiem, czym dla mnie jest szczęście. Bardzo mnie dotknęło, że w przypadku, kiedy chodzi o mnie samą, ja tego nie wiem! Starając się odpowiedzieć na te pytania, uświadomiłam sobie, że nie myślałam sama za siebie, tylko dałam się ponieść temu, co wmawia mi otoczenie. W głowie przewijały mi się tylko reklamy czy kampanie, które przekonują, że jak będziesz miał telefon najnowszej generacji, czy kurtkę od najlepszego projektanta, to będziesz najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Ja nie do końca w to wierzę. Dlatego nie rozmyślając zbyt długo, zaczęłam szukać sposobu, dzięki któremu następnym razem, będę dokładnie wiedziała, co mam odpowiedzieć. A piszę to dlatego, że być może i Ty nie wiesz, jak określić to, co sprawia, że na Twojej twarzy maluje się uśmiech. Dziś chciałabym, żeby dzięki mojemu małemu eksperymentowi wszyscy uświadomili sobie jedną, bardzo istotną rzecz…
Ale może po kolei. Pierwszym krokiem do odnalezienia odpowiedzi było bardzo proste ćwiczenie. Codziennie wieczorem siadałam w ciszy na kilka minut i starałam się przypomnieć sobie, co w ciągu dnia, wydało mi się w jakimś stopniu niesamowite, a należało do kategorii całkowicie zwyczajnych rzeczy. Stałam się bardzo uważna. Pomijając elementy typu ładne załamanie światła na błyszczącej powierzchni, czy dwoje kochających i przytulający się na wietrze ludzi, na mojej liście, na pierwszym miejscu plasował się…uśmiech. Po prostu uśmiech. Wtedy wieczorem, przypominały mi się momenty, kiedy np., w metrze, zupełnie bez powodu, uśmiechnęłam się do kogoś, bo akurat nasze spojrzenia się spotkały, a ten ktoś to odwzajemnił, co swoją drogą nie zdarza się często. Ludzie z reguły uciekają natychmiast wzrokiem w jakiś kąt. Kilka razy złapałam się na tym, że w kolejnych częściach dnia uświadamiałam sobie, że te najprostsze rzeczy, okazują się być najpiękniejsze. Właśnie to sprowokowało mnie do wysnucia bardzo krzepiących dla mnie wniosków…
BO WSZYSTKO ZACZYNA SIĘ OD LUDZI! Wszystko kręci się wokół człowieka. Najprostszy przykład…wymarzona praca. Czy jeżeli będziesz dostawał przyzwoite pieniądze za pracę, której nienawidzisz, to będziesz szczęśliwy? Czy jeżeli będziesz dostawał przyzwoite pieniądze za pracę, do której nienawidzisz chodzić, bo jest tam taka Jolka, która tylko by Ci dogryzała i nie robiła nic innego, tylko czekała na Twój błąd, to będziesz szczęśliwy? A co, jeżeli w końcu robisz to, co od dziecka Ci się marzyło, czyli np. jesteś strażakiem czy baletnicą, ale otaczają Cię ludzie, którzy są niemili, nieuprzejmi, nieludzcy, bo ciągle tylko szukają dziury w całym, zamiast na moment zapomnieć, zwyczajnie się pośmiać i powiedzieć coś miłego, to nadal będziesz kochał tę pracę? Oczywiście są ludzie, którym wystarcza towarzystwo ich samych i nikogo nie potrzebują, ale czy to na dłuższą metę prawda? Człowiek, jakby nie patrzeć, jest zwierzęciem stadnym. Nie poradzi sobie sam w świecie. Potrzebuje wsparcia innych, żeby coś osiągnąć. Poczynając od prozaicznych rzeczy, jak np., zakładanie firmy, która bez klientów zupełnie nie ma sensu, a kończąc na sprawach, powiedzmy, duchowych, czyli np., potrzeba rozmowy, przegadania czegoś, pośmiania się albo po prostu popłakania RAZEM.
To są tylko nieliczne przykłady, mówiące o tym, że wszystko… czy szczęście i radość, czy płacz i łzy, zaczyna się od człowieka! Bądźmy uważni na drugą osobę i na jej emocje, bo być może nie raz okaże się, że będziemy jej potrzebować, żeby chociażby się wypłakać, czy zwyczajnie pośmiać. Pamiętajmy, że życie jest piękne i przeżywając je samemu, nie sprawi, że będziemy 2x szczęśliwsi, bo mamy 2x więcej dla siebie. Dzielmy się życiem i dzielmy się radością, a o wiele łatwiej będzie nam powiedzieć, czym tak naprawdę szczęście jest dla nas, bo dla mnie, szczęście to ludzie. I teraz to wiem na pewno.
[grwebform url=”https://app.getresponse.com/view_webform_v2.js?u=Srbzv&webforms_id=9416405″ css=”on” center=”off” center_margin=”200″/]
Czytaj także:
- Jak się chronić przed krytyką pracowników?
- Jak sobie radzić ze stresem w kryzysie? Czyli historia pieczenia batatów…
- Jak dostać od pracowników więcej wsparcia?
- Jak bardzo kontrolować pracowników w kryzysie?
- Jak realizować cele? Realizacja celów jest straszna? Jak to zrobić, żeby się udało?
- Mowa nienawiści niszczy świat? Jak to zmienić?
- Jak krytykować z klasą?
- Jak realizować cele skutecznie?
- Jak się chronić przed krytyką?
- Jak skutecznie reagować, kiedy pracownik mówi „ale ja się naprawdę staram”?
- Jak przeprowadzić z pracownikiem rozmowę o wynikach? Pobierz mój poradnik
- Certyfikacja DISC D3 – Jak ją zrobić?
- Jakie są 4 typy osobowości DISC?
- Jakie są testy rekrutacyjne?
- Jaki jest model DISC?
- Na czym polega ocena 360 stopni?
- Jakie są badania kompetencji?
